جستجو

هستی

تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت

GOPR0888.JPG7.18 Mb | 4000x3000

برای دانلود یا دسترسی به محتوای این پست لطفا وارد شوید!تن آدمی شریف است به جان آدمیت نه همین لباس زیباست نشان آدمیت اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی چه میان نقش دیوار و میان آدمیت خور و خواب و خشم و شهوت شغب است و جهل و ظلمت حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت به حقیقت آدمی باش وگر نه مرغ باشد که همین سخن بگوید به زبان آدمیت مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی که فرشته ره ندارد به مکان آدمیت اگر این درنده‌خویی ز طبیعتت بمیرد همه عمر زنده باشی به روان آدمیت رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند بنگر که تا چه حد است مکان آدمیت طیران مرغ دیدی، تو ز پایبند شهوت به در آی تا ببینی طیران آدمیت نه بیان فضل کردم که نصیحت تو گفتم هم از آدمی شنیدیم بیان آدمیت *

* غزل شمارهٔ ۱۸ سعدی

دسته‌بندی انسان کلید‌واژه هستی خورشید دست جنگل برف امید زندگی سعدی آفتاب خورشید در دست 505 بازدید

پرتو خورشید عشقپرتو خورشید عشق بر همه افتد ولیک سنگ به یک نوع نیست تا همه گوهر شود
در پی ماهگر همه عالم به عیب، در پی ما اوفتد هر که دلش با یکیست، غم نخورد از هزار
پیکرهٔ آسمانفلک اینجاست ولی کوکب سیار آنجاست
تیپی یا چادر سرخپوستان قاره آمریکای شمالییک چادر مخروطی شکل با دودکش
آبشاری در جنگلزمستان و جنگل و رود
بازی با نورتو عمر خواه و صبوری که چرخِ شعبده باز هزار بازی از این طُرفه‌تر برانگیزد
گنبد دواریادگاری که در این گنبد دوار بماند